PSALM 146

1 Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana, 2 chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał. 3 Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia. 4 Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary. 5 Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim, 6 który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki, 7 daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców, 8 Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych. 9 Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych. 10 Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.