PSALM 137

1 Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon. 2 Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy. 3 Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: "Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!" 4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie? 5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica! 6 Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość. 7 Przypomnij, Panie, synom Edomu, dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: "Burzcie, burzcie - aż do jej fundamentów!" 8 Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś! 9 Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci.