PSALM 132

PSALM 132

1 Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego: 2 o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba: 3 "Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża, 4 nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku, 5 póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba". 6 Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru. 7 Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego! 8 Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały! 9 Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują! 10 Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca! 11 Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: "[Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie. 12 Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie". 13 Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie: 14 "To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie. 15 Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem. 16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować. 17 Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca! 18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona".